Bibliyoterapi terimi Yunan dilinden gelmektedir. Bu terim, “biblion” (kitap) ve ”therapeo” (iyileşme) kelimelerinin birleşmesinden meydana gelir. Anlam bilim açısından bakıldığında bu kelimenin anlamı “Kitap yoluyla iyileşme”dir. İnsanların kitapları potansiyel iyileştirici araçlar olarak kullanabileceğini ilk olarak Antik Yunanlar fark etmiştir. Antik Yunan Şehri Teb’deki kütüphanede bulunan bir yazıtta The Healing Place of the Soul yani “ruhun şifa yeri” yazmaktadır. (Bilgi ile İyileşme: Bibliyoterapi)
İki ana bibliyoterapi türü vardır: Yaratıcı bibliyoterapi ve kendi kendine yardım bibliyoterapisi. “Kurgu, şiir, biyografik yazı ve yaratıcı yazının sağlığı ve refahı iyileştirmek için kullanılması” olan, yaratıcı bibliyoterapidir . Yaratıcı bibliyoterapi, okuma gruplarını ve “metinlerin sosyal tartışmasını” kapsar. Bir de kendi kendine yardım bibliyoterapisi var ki “kurgusal olmayan, mental sağlığı veya fiziksel koşullarla ilgili tavsiye kitaplarının reçetesi”dir. Bu konularda kullanıcıların “kendi kendine eğitim ve anlayış arayışı” da olabilir. (Bilgi ile İyileşme: Bibliyoterapi)
